malarz ur. 2 lipca 1909 r w
Iskrzyni pow. Krosno n/Wisłokiem , syn nauczyciela Szkoły Ludowej Wincentego i
Anieli.
Szkołę podstawową i Gimnazjum
im. Mikołaja Kopernika ukończył w Krośnie.
Jego nauczycielami rysunków w szkole
średniej byli Antoni Bartkowski (artysta malarz ze Lwowa , zm. w 1947 r. w
Krakowie) oraz Bronisław Probulski
(zginął w Oświęcimiu w 1940 r).
Malował od
wczesnej młodości , Obraz "Św. Teresy" w Kościele Farnym w
Krośnie wykonał w 1925 r.
Studiował na Akademii Sztuk
Pięknych w Krakowie, rozpoczął w 1928 r. w pracowni Władysława Jarockiego -
następnie malarstwo u prof.
Ignacego Pieńkowskiego i Stanisława Kamockiego a także grafikę u prof. Jana
Wojnarskiego uzyskując absolutorium z malarstwa i grafiki.
W początkach ruchu brał czynny
udział w spotkaniach grupy "Szczep Rogate Serce".
W 1937 r. uzyskał dyplom
nauczyciela rysunków i w tymże roku zaczął nauczać w Gimnazjum Kupieckim w Jaśle.
Później pracował w Technikum
Tkackim w Krośnie.
Malował w tym czasie duże
wymiarowo portrety namalował między innymi Marię z Surynów Strzelbicką i
malarza
Bronisława Probulskiego.
Zorganizował indywidualną
wystawę w r 1938 w Krośnie.
W 1943 r. poślubił Marię
Runicką , utalentowaną pianistkę i osiedlił się na stałe w Jaśle .
W mieście tym stracił w czasie okupacji wiele obrazów. Przeszedł trudy wysiedlenia miasta Jasła .
Najstarsza córka Maria
urodziła sie podczas wysiedlenia w 1944 r w Binarowej koło Biecza.
Po wyzwoleniu wykonał szereg
fotografii dokumentacyjnych ze zniszczonego Jasła.
Po powrocie z wysiedlenia w
latach 1945-47 mieszkał w Krośnie , gdzie też mieszkała jego rodzina.
Od 1945 r. należał do Związku
Artystów Plastyków w Krośnie o/Rzeszów.
W 1946 r. urządził następną , indywidualną wystawę , później brał
udział w wystawach zbiorowych na terenie Krosna ,
Rzeszowa i Łańcuta.
W latach 1946-47 pracował jako
nauczyciel w Miejskiej Szkole Malarskiej w Krośnie.
Od 1945 r. na zlecenie
Instytutu Naftowego w Krośnie namalował szereg pejzaży terenów naftowych z
okolic Krosna.
W 1946 r. namalował portret dr
med. Stanisława Kadyego.
W roku 1948 zamieszkał w Jaśle
, jako lokator w kamienicy przy ul. Rynek 23.
W tym mieszkaniu przyszły na
świat córka Jolanta w 1950 r. i syn Rafał w 1952 r.
W latach 1947-49 artysta
zajmował się fotografiką , zdał egzamin
mistrzowski z fotografii i otworzył
zakład
fotograficzny.
Po likwidacji zakładu
fotograficznego rozpoczął wieloletnie dojeżdżanie do Rzeszowa , gdzie podjął
pracę nauczycielską w
Państwowym Ognisku Kultury
Plastycznej .
Podjął równocześnie pracę
grafika , fotoreportera i wreszcie kierownika działu kulturalnego redakcji
"Nowiny Rzeszowskie".
Pierwszy nagłówek tytułowy
gazety Nowiny Rzeszowskie" był właśnie jego autorstwa.
Uczestniczył we wszystkich
wystawach malarskich Związku Artystów Plastyków o/Rzeszów, od 1947 r. z
przydomkiem
"Iskrzyniak" .
Jako redaktor zajmował się
organizowaniem i popieraniem życia artystycznego na terenie Rzeszowa i
województwa.
Między innymi po
zorganizowaniu przez niego wystawy malarstwa i scenografii w 1955 r. tworzy się
"Grupa XIV Rzeszów " O/ZPAP.
Po nadwerężeniu zdrowia
zrezygnował z pracy w redakcji i w roku 1960 powrócił do szkolnictwa.
Chociaż w trudnych warunkach
maluje kilka obrazów: rodzinne , kwiaty , pejzaże a także portrety kilku znanych jasielskich
adwokatów.
W latach 1963-83 współpracował
jako fotografik i grafik z FOTO-PAM PTTK w Jaśle.
W roku 1993 przeprowadził się
do odzyskanego domu żony w Jaśle przy ulicy
Rynek 14.
Mając 85 lat posiada nareszcie
własną pracownię , w której znajduje się wiele płócien i przygotowanych do
malowania
obrazów.
Jego obrazy , w których
zachowane zostają realia , mówią o tych realiach wyłącznie poprzez pryzmat
poczucia koloru i jego
roli w kształtowaniu obrazu.
Szczególnie w pracach przedstawiających kwiaty jest wyraźnie odczuwalny ciepły
,
zmysłowy stosunek artysty do
tych kruchych elementów otaczającego świata.
W ostatnich latach namalował
kilka obrazów o treści religijnej.
Wystawy:
Pierwszą indywidualną wystawę
urządził w Krośnie w 1938 r. w lokalu Kasyna (dziś NBP). Obejmowała ona 50 prac
- portretów i pejzaży wykonanych w okresie studiów i tuż po ich ukończeniu .
W 1946 r. urządził następną
indywidualną wystawę w auli Liceum w Krośnie , gdzie uczył rysunków i zajęć
praktycznych.
Później uczestniczył w dwóch
wystawach zbiorowych : w Krośnie , w salach Technikum Tkackiego (była to
wystawa ZPAP) , oraz w wystawie w
salach szkoły przy ul.Krakowskiej , dom
P.Adamikowej , Białobrzegi
(wystawiał wówczas wspólnie ze Zdzisławem Tróskolaskim ) , jak również w
1945 r. w wystawach Związku Plastyków w
Rzeszowie.
Na terenie Rzeszowa Pan
Stanisław uczestniczył we wszystkich wystawach malarskich Związku Artystów Plastyków O/Rzeszów. Wystawiał też w Łańcucie.
W styczniu 1994 r. brał udział
w wystawie zbiorowej jasielskich plastyków "Jasielskie spotkania" w Muzeum Regionalnym w
Jaśle, w kwietniu i maju 1995 r. w wystawie "Malarstwo Jaślan" zorganizowanej
przez Muzeum Regionalne w Jaśle,
W czerwcu 1995 r. Muzeum
Regionalne w Jaśle zorganizowało samodzielną wystawę obrazów Stanisława
Witowskiego-Iskrzyniaka.
opracowała Anna Wilczyńska-Nowak.
Współpraca Stanisław Witowski.
Zapis komputerowy Rafał
Witowski.